มีงานหลากหลายสาขาที่เสาะแสวงหาบุคคลที่สามารถพัฒนาตนได้อย่างต่อเนื่อง ถ้าหากว่าคุณคือ “หัวหน้างาน” อย่าเพียงแต่กังวลว่าบุคคลที่คุณจะให้โอกาสที่จะร่วมงานด้วย มีพื้นฐานความรู้มามากน้อยเพียงใด หรือรู้อะไรมาบ้าง แต่ควรจะตระหนักว่า บุคคลเหล่านั้นสามารถที่จะพัฒนาตนต่อไปได้มากน้อยเพียงใด พนักงานที่มีความกระหายใคร่รู้ ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมขององค์กรได้เป็นอย่างดีแล้ว การตอบแทนด้วยด้วยค่าจ้างก็หาได้เพียงพอไม่ องค์กรควรจะเพิ่มความรู้ให้กับพนักงาน เพราะถ้าหากว่าพนักงานมีความรู้ที่มากขึ้น นั่นก็เป็นผลดีต่อองค์กรเอง นอกจากนั้นการมอบหมายหน้าที่ที่ท้าทายขีดความสามารถ โอกาสในตำแหน่งงานที่สูงขึ้น ความรับผิดชอบที่มากขึ้น เพื่อก่อให้เกิดพนักงานได้มีการพัฒนาอยู่อย่างสม่ำเสมอ ทั้งนี้การจะปรับเลื่อนตำแหน่งให้แก่พนักงานนั้น ไม่ควรจะพิจารณาจากความรับผิดชอบแค่เพียงสายงานของพนักงานนั้นๆ แต่เพียงอย่างเดียว ควรจะพิจารณาความเหมาะสม ด้วยขีดความสามารถที่หลากหลายของพนักงาน โดยอาจจะดูจากกิจวัตรประจำวัน พนักงานบางคนอาจจะชอบพูดต่อหน้าสาธรณชน บางคนชอบเขียน บางคนชอบอ่าน บางคนอาจจะชอบสื่อออนไลน์ ดูหนัง ฟังเพลง ทั้งนี้ทั้งนั้นทุกกิจกรรมสามารถเรียนรู้และเพิ่มพูนองค์ความรู้ให้แก่พนักงานได้เช่นกัน เพราะฉะนั้น อย่าหยุดที่จะเรียนรู้ เริ่มจากกิจกรรมในชีวิตประจำวัน เพราะการเรียนรู้นำมาสู่การ พัฒนาตนเอง
ถอดความจาก บทความ ของ Mr. Paul Robbins.
